Onschuldig jointje?

Ik besloot toen om helemaal niet meer naar school te gaan. Ik ging bij mijn moeder in Amsterdam wonen. Mijn moeder had al vrij snel een nieuwe vriend en die kwam ook snel bij ons wonen. Mijn zusje en vooral ik waren daar heel erg op tegen. Ik was de nieuwe vriend van mijn moeder altijd aan het pesten en aan het uitdagen en maakte daardoor  niet alleen mijn stiefvader gek maar mijn moeder ook. Mijn moeder vond het vreselijk dat ik hem niet mocht en probeerde er alles aan te doen om dat te veranderen. Maar niks werkte. Ik ging heel veel uit en kwam laat in de nacht dronken terug. Ik verpestte me werk en wou verder niks doen behalve ‘chillen’ (rondhangen).

Na een jaar besloot ik toch terug te gaan naar school. Ik kwam toen op een VMBO school te zitten in Zaandam. Daar had ik voor mezelf het besluit genomen nu is het over. Nu ga ik het goed doen en ik zorg ervoor dat ik niet meer zoveel gepest ga worden. Nadat ik zo’n 2 maanden op die school zat, kreeg ik een vriendje. Hij was één van de populairste jongens op school. We spijbelden veel en hij rookte wiet. In eerste instantie was dat wel een beetje een minpuntje voor mij, maar op iedereen op school deed het. Ik ben toen ook begonnen met een keer proberen en één keer is meerdere keren geworden.

Ik ging vaak met vrienden en mijn vriendje blowen en het was altijd leuk en gezellig. Ik werd niet meer gepest, ik deed mee met de rest en had een relatie met een jongen die erg populair was. Ik leerde ineens een hele hoop mensen kennen en had echt het idee dat ik eindelijk was, wat ik wou zijn. In mei 2008 haalde ik mijn diploma. Mijn ouders waren erg trots op me en hadden ook geen enkel besef van dat ik marihuana gebruikte. Ik zou eigenlijk een MBO opleiding Detailhandel gaan doen. Mijn vriend zat op dezelfde ROC als ik, dus gingen wij daar altijd samen heen op de brommer.

We moesten drie kwartier rijden dus onderweg haalden we vaak een jointje en tegen de tijd dat we bij school aankwamen hadden we geen zin meer en gingen we in het centrum ‘chillen’ of naar de coffeeshop. Het ROC waar ik toen opzat was ook totaal niet oplettend qua ongeoorloofd afwezig, dus mijn ouders dachten altijd dat ik gewoon op school zat.

Mijn vriend had werk als bezorger, ik hielp hem vaak daarmee. Ik heb in de tussentijd zelf nog een aantal baantjes gehad maar dat hield ik nooit lang vol. Ondertussen woonde ik nog steeds bij mijn moeder thuis en had ik bijna geen contact met mijn vader. Mijn moeder was erg gefrustreerd over het feit dat ik niet werkte. Maar ik had altijd smoesjes dat ik bezig was met solliciteren en als ik dan wegging zei ik dat ik een gesprek had of verder ging solliciteren. Dus dat stelde haar altijd wel weer gerust. Mijn vriend en ik regelde altijd wel geld of door drugs te verkopen of door geld te stelen. Ik stal ook wel eens geld van mijn moeder en maakte veel misbruik van haar vertrouwen doordat zij haar tas altijd beneden liet staan.

Na zo’n 1,5 jaar kwamen ik en mijn vriend in aanraking met mensen die harddrugs gebruikten, drugs dealden etc.

Wij waren daar zelf eigenlijk in eerste instantie tegen en hielden het liever bij een jointje roken.

Op een gegeven moment gingen we toch maar een keer een XTC pil nemen. Ik voelde me heel erg raar en vond alles en iedereen heel lief, had veel energie en kon niet eten en slapen.

Naarmate de tijd verstreek gingen we steeds meer meedoen een keer een lijntje cocaine en een lijntje speed en van één keer kwamen meerdere keren. Ik was zelf toch nog wel een beetje huiverig voor de gevolgen ervan, maar mijn vriend niet die sloeg erin door. Hij ging het criminele pad op en trok mij daarin mee. Ik heb veel geholpen op allerlei manieren. Ondertussen woonde ik dan weer bij mijn moeder en door mijn onacceptabele gedrag zette mijn moeder mij de deur uit, dan ga ik weer even bij mijn vader wonen, dan kreeg ik daar weer ruzie mee en mocht ik weer bij mijn moeder komen wonen.

Zo bleef ik een beetje op en neer gaan. Op een gegeven moment was mijn moeder het zat. Ik werd op een zondagochtend wakker van een hele zaterdagavond vol met feesten en toen ik beneden kwam zat daar een mevrouw van een afkickcentrum in Engeland. Zij vertelde mij dat ze wisten dat ik verslaafd was en dat ik het beste mee kon gaan naar dat afkickcentrum om af te kicken. Ik vond het allemaal de grootste onzin en werkte daar dus absoluut niet aan mee. Mijn moeder had mijn paspoort afgepakt en alle deuren in huis op slot gedaan. Mijn vader was er ook en ze probeerden rustig met mij te praten, dat dit het beste was wat ik kon doen. Maar ik wou bij mijn vriend blijven en ik was helemaal niet van plan om te gaan stoppen met drugs.

Mijn vriend stond buiten en probeerde de ramen in te gooien en mij uit het huis te krijgen. Mijn moeder heeft in paniek mijn opa en oma nog gebeld en mijn opa heeft nog een hartig woordje met mijn vriend geprobeerd te spreken. Maar niks werkte. Uiteindelijk na urenlang ruzie maken, waar de GGD en de politie nog aan te pas kwamen, lieten mijn ouders me dan toch maar  weggaan. Ik heb toen al mijn spullen gepakt en ben met mijn vriend weggegaan. Toen stond ik twee weken op straat.

Ik kon niet bij mijn vriend slapen want hij en ik hadden ruzie met zijn moeder. In die twee weken heb ik een aantal nachten bij het leger des heils geslapen, in een bootje in de grachten, onder een brug en bij mensen die bereid waren om mij één of twee nachten in huis te nemen. In die tijd had ik af en toe nog wel eens telefonisch contact met mijn moeder. Ik smeekte haar of ik naar huis mocht komen. Mijn moeder moest bij haar beslissing blijven, ondanks dat haar dat heel erg veel pijn deed.

Mijn vriend werd in die tijd ook uit huis gezet door zijn moeder omdat hij erg agressief was. Uiteindelijk hebben we bij zijn buurman een heel klein zolderkamertje kunnen regelen waar wij tijdelijk mochten gaan wonen. Zijn buurman had allemaal rare gasten in huis die ook allemaal drugs gebruikten. Wij hebben daar drie maanden gezeten, mijn vriend werkte nog steeds als bezorger en daar en van andere criminele praktijken haalden we ons geld vandaan. We rookten de hele dag door wiet, en veel ook en ondertussen dronken we er heel veel bij en gebruikte we in de weekenden harddrugs.

Na drie maanden werden wij eruit gezet omdat mijn vriend ruzie kreeg met de buurman. Hij mocht weer bij zijn moeder komen wonen en mijn vader was bereid om mij weer in huis te nemen in Amsterdam op  de voorwaarde dat ik ging werken en goed mijn best ging doen. Ik kreeg toen een baantje en hield dat drie maanden vol. Daarna ben ik geld van ze gaan stelen. Ik heb toen nog een half jaar tegen mijn vader gelogen dat ik daar nog steeds werkte. Uiteindelijk kwam mijn vader daarachter, hij was heel erg teleurgesteld en boos. Maar ondanks dat wou hij me toch nog blijven helpen. Maar ik bleef liegen, ik ging niet werken, regelde me geld wel ergens en bleef gebruiken. Allebei mijn ouders waren fel tegen de relatie van mij en mijn vriend. Maar juist omdat ze dat deden, keerde ik me meer tegen hun. Ik bleef ondanks alles toch bij hem, ik praatte altijd weer goed wat er gebeurd was. Ik was ook verslaafd aan hem. De laatste paar maanden bleek dat hij vreemd ging. Ik ben toen met mijn vader gaan praten en heb heel erg veel steun aan hem gehad. Het ging toen ook uit. Mijn ouders waren er stiekem erg blij om, maar steunden mij heel erg goed in dat verlies. Mijn vader was ook veel bij zijn vriendin in Almere en ik zat alleen maar thuis. Ik dronk elke dag wel een fles wijn leeg om mijn verdriet maar weg te halen. Ik ging alleen maar meer gebruiken en kwam weer de verkeerde vrienden tegen die heel veel harddrugs gebruikte.

Elke weekend was ik weg, ik kwam nooit thuis. Liet mijn ouders altijd in bezorgdheid zitten en het boeide me ook allemaal helemaal niks. Zo’n 4 jaar geleden is het goed mis gegaan, ik was naar een feest met een vriendin van mij gegaan en ben toen in een bad trip geraakt. Ik voelde me erg zwak en moest overgeven. Die vriendin liet me in de steek, dus ik stond er helemaal alleen voor. Ik ben toen naar een taxi gestrompeld. De taxi chauffur heeft mij vervolgens naar mijn moeder toegebracht om 6.00 u ’s ochtends. Toen ik thuis eenmaal een beetje ontnuchterd was, besefte ik me dat ik niet goed bezig was.

Mijn moeder kwam toen met het idee om naar Narconon te gaan. Ik vond het eng, maar wist wel dat het beter voor me was en ik had toch niks te verliezen. Een paar dagen daarna ben ik naar Narconon Zutphen gegaan. Ik heb daar 9 maanden gezeten en ontzettend veel geleerd. Door de huiselijke sfeer in Narconon was het echt een thuis. Ik was daar altijd graag, heb er een hoop leuke mensen leren kennen en heb vooral mezelf echt leren kennen.

Nu zijn we 4 jaar verder.. en nog steeds gaat het goed met me! Ik heb een leuke baan in de ouderenzorg, mijn eigen huisje en mijn lieve diertjes. Vaak denk ik nog terug aan Narconon, hoe ontzettend veel ik daar geleerd heb. Door Narconon begrijp ik het leven beter en kan ik hier ook beter mee omgaan. Zowel met de goeie als de slechte tijden. Daarnaast wil ik ook speciaal Joanna bedanken, voor al haar inzet en het geloof in ons allemaal. Nog steeds heb ik contact met haar, en nog steeds staat ze altijd voor mij klaar.

Denk voortaan goed na, voordat je iets doet! (Op elk vlak in het leven)

Groetjes!!