Mijn GHB ervaring

Ik was 20 jaar, toen ik begon met wat experimenteren van harddrugs. Het begon eerst met een xtc pilletje. Op feestjes kwam ik aan de praat met andere mensen en die vertelden mij allemaal geweldige verhalen over andere soorten drugs.

Nu ben ik van mijzelf erg nieuwsgierig geaard, en was erg benieuwd hoe die andere soorten zouden zijn.
Het moment dat ik de eerste keer GHB nam, staat mij nog bij als de dag van gisteren.

Ik was op een festival en het regende zo nu en dan, echt Nederlands weer. Ik stond langs de rand van een grote tent en er kwam een vrolijk meisje naar mij toe gelopen, die was erg vriendelijk en energiek.

Ze gaf mij een ballonnetje waar een zoutig dikke vloeistof in zat. Ik nam het met wat drinken en nu wachten tot het begint te werken.

Na een half uur voelde ik me warm van binnen, wat licht aangeschoten en was iedereen mijn beste vriend. Er ging een wereld voor mij open. Tenminste dat dacht ik toen. Ik herinner mij nog dat ik overdreven vrolijk met een jongen aan het praten was, die mij vroeg wat ik gebruikt had. Nadat ik hem had verteld dat het GHB was, werd hij lichtelijk geïrriteerd. Hij zei mij er mee te moeten stoppen, dat zijn vader er aan was overleden en het heel verslavend is. Maar ik wou het niet geloven.

Een half jaar later was ik zelf GHB in mijn eigen keuken aan het maken. Nu ik genoeg GHB zelf had, kon ik het nemen wanneer ik wou. Het sluipt er zo makkelijk in en ik had het totaal niet gemerkt. Voordat ik het wist was ik dagen lang, soms wel weken of maanden lang, dagelijks aan het gebruiken. Zelfs als ik het niet gebruikte, was ik er in mijn hoofd mee bezig.

Als ik 2 uur lang geen GHB had gehad, begon ik al onrustig en angstig te worden. De eerste afkickverschijnselen. Ik leefde in een enorme chaotisch leven. Continu plannen wanneer je iets neemt, dingen voorbereiden als ik ergens heen ging, stiekem doen, liegen. Ik leek wel in mijn eigen gevangenis te leven. Ik wou wel stoppen, maar dat kon niet zomaar. En het afbouwen van GHB is niet makkelijk. Dit was ook de reden dat ik het bleef uitstellen en als ik clean was, dan was dit voor korte duur.

Nu 6 jaar later, met vaker dan 10 keer lichamelijk verslaafd geweest te zijn, ben ik helemaal clean. Voel me weer gelukkig met wie ik ben en wat ik doe. Ik heb geen drugs meer nodig om plezier te hebben. Zelfs het stemmetje in mijn achterhoofd, die mij telkens verteld dat 1 keertje wel kan, is verdwenen. Ik heb weer zin in het leven, en mijn ouders en broertje zijn enorm trots op mij. Mijn band met hun is nog nooit zo goed geweest als nu.

Dankzij het Narconon programma ben ik clean en ben ik er volledig van overtuigd ook de rest van mijn leven clean te blijven. Dit is het mooiste geschenk wat ik mijn ouders heb gegeven. Ik heb mezelf weer gevonden en heb mij nog nooit zo goed gevoeld.

Ronald