14 mrt IK DACHT DAT HET MIJN LOT WAS OM DRUGS TE GEBRUIKEN
Ruim acht jaar was ik verslaafd aan bijna alles. Cannabis, speed, heroine, cocaine, XTC.
Ik begon te blowen op mijn zestiende. Ik blowde de hele dag door, was in een constante roes. Ik had een baan maar al mijn geld ging op aan wiet.
Door mijn excessieve blowgedrag werd ik door mijn ouders het huis uit gezet. Ik kwam in jeugdzorginstellingen terecht en op een gegeven moment ging ik samenwonen met mijn vriendin. Door het vele blowen hield dat geen stand. Ik dacht: als ik wil stoppen dan stop ik. Maar toen ik wilde stoppen werd ik agressief en angstig. Dat had ik nooit verwacht.
Van 110 naar 53 kilo
Ik leerde iemand kennen die speed gebruikte. Ik ging dat ook gebruiken en later zelf ook verkopen. Speed gaf me een sterk gevoel – JIJ bent de beste. Ik heb acht maanden in een stoel gezeten en speed gebruikt. Ik waste me niet, ik kwam alleen uit de stoel om naar het toilet te gaan. De dealers en klanten kwamen bij mijn stoel. Ik leefde op de speed. Ik at misschien eens in de drie, vier dagen een boterham. Ik ging van 110 naar 53 kilo.
Mijn tante hielp mij aan een huisje en aan een uitkering. Maar al snel ging het weer mis. Ik zag het best zitten om te gaan werken en meldde mij bij uitzendbureaus. Maar ik bleef veel in mijn appartement. Als de muren op mij af kwamen ging ik naar buiten en de eerste die ik dan tegen kwam was een speed dealer. Ik dacht op een gegeven moment “ het is mijn lot om drugs te gebruiken”.
Op een gegeven moment zat mijn huis vol verslaafden. Via hen kwam ik in aanraking met heroïne. Ik dacht dat ik er wel tegen kon maar na twee weken werd ik ziek. En dan moet je om de zes, zeven uur een shot hebben. Want als je niet gebruikt, word je ziek. Dat voelt als een heftige griep, maar dan tien keer zo erg.
Ik deed alles om aan geld voor heroine te komen. En weer raakte ik alles kwijt. Mijn huisje werd leeg geroofd.
Van een goede kennis had ik over Narconon gehoord en ik heb met hen contact opgenomen. Dat was eind 2007.
Na mijn Narconon programma heb ik ongeveer 4 ½ jaar bij Narconon gewerkt. Veel mensen geholpen met bepaalde stappen van het Narconon programma. Ook veel drugsvoorlichting gegeven aan jongeren maar ook aan ouders.
Begin 2013 kreeg ik een baan aangeboden vlakbij mijn familie met wie ik inmiddels weer een goed contact had. Ik was wel een beetje verdrietig om bij Narconon weg te gaan, maar omdat ik toch graag bij mijn familie in de buurt wilde zijn heb ik die baan aangenomen. Daar een paar jaar gewerkt en nu werk ik bij een andere baas.
Jon