18 jul Elke: mijn ervaring met drugs
Mijn naam is Elke Peters. Ik ben 32 jaar oud en heb al het een ander meegemaakt in mijn leven. En graag wil ik deze dingen delen met jullie zodat ik altijd iemand ervan kan weerhouden om dit ook allemaal te moeten meemaken.
Het begon allemaal toen ik 14 jaar was en in de brugklas zat van het voortgezet onderwijs. Ik ben altijd een beetje het buitenbeentje geweest en had niet echt veel vrienden of vriendinnen. Maar er was een groepje dat mij accepteerde zoals 
ik was. Daar zat een meisje bij waar ik het erg goed mee kon vinden.
En die mij ook steunde door dik en dun. In het weekend hingen we altijd samen in een park of gingen we naar een poolcafe bij ons in het dorp.
Maar zoals bij de meeste jongeren werd er gedronken en werden er ook regelmatig jointjes gerookt.
Ik vond dit allemaal zeer spannend en wilde er natuurlijk graag bij horen. Want ik had zogenaamd eindelijk een paar “vrienden”waar ik het gezellig mee had. Dus daar rookte ik mijn eerste joint. En wat hadden we een lol. We hebben de hele avond gelachen en gedronken. Maar toen moest ik naar huis, en hier zag ik erg tegenop. Aangezien het thuis al niet zo lekker liep en ik niet echt de lieve dochter was die mijn ouders wilde dat ik zou zijn. Ik kwam thuis en was erg bang dat ze iets aan me zouden merken, dus ik zei meteen dat ik naar bed ging en ben naar boven gegaan. Op school ging het er ook niet echt beter op, ik werd een opstandige puber die er een beetje met zijn pet naar gooide. We waren 2 jaar verder en ik moest in de 3e klas blijven zitten.
Maar de rest van mijn vrienden ging wel door. In de weekenden gingen we nog wel vaak met elkaar om en we kwamen regelmatig bij elkaar. In het poolcafe waar we kwamen kregen we ook genoeg aandacht van de jongens die daar waren. Dit waren geen Nederlanders maar Portugese jongens. Er was er eentje waar ik al meteen de kriebels van kreeg. Ik was net `16 jaar en was wel iemand die snel verliefd werd. Ik ging samen met mijn vriendin met 2 van deze jongens naar huis. Samen rookte we veel jointjes en dronken we ook behoorlijk wat. Dat was de eerste nacht dat ik niet naar huis ben gekomen. En er totaal niet bij stil stond wat mijn ouders daar van vonden en hoe die zich gevoeld hebben. Toen ik thuis kwam heb ik ook flink op mijn donder gekregen. En mijn ouders zeiden al dat mijn vriendin geen goede invloed op me had. Maar ik besteedde daar weinig tot geen aandacht aan. En ging gewoon door met de dingen die ik deed. Blowen, drinken en feesten.
Ik volgde inmiddels de SPW opleiding richting kinderopvang en zat in het tweede jaar. Ik had nog steeds een relatie met die jongen die ik toen heb leren kennen in het poolcafe. En we hadden het erg leuk samen. De vriendin waar ik altijd mee op ging was uit mijn leven. Want ze vond mijn vriend niet oké en zag dat hij mij niet goed deed. En ze waarschuwde me ervoor dat hij ook harddrugs gebruikte, maar hier besteede ik geen aandacht aan.
In de tussentijd kregen wij een huisje aangeboden in een dorpje bij ons in Brabant. En we gingen samen wonen. Ik spijbelde veel van school en deed er eigenlijk vrij weinig aan. En ben toen ook gestopt met deze opleiding, waar ik tot op de dag van vandaag nog steeds spijt van heb. Maar goed dit kan ik niet meer terug draaien.
We gingen op vakantie zodat ik zijn familie kon leren kennen. Dus we gingen naar Portugal. Toen we daar waren was het erg gezellig. Maar ik kreeg ook de ware reden te horen waarom mijn vriend toen naar Nederland was gegaan. Dit had hij gedaan om van zijn drugsverslaving af te komen die hij toen de tijd had. We waren 2 weken in Portugal. Het was een zaterdagavond en we gingen stappen in het dorp waar hij woonde.
Ik ontmoette zijn vrienden en we hadden een gezellig tijd. Toen we in de avond thuis kwamen haalde mijn vriend een pakketje uit zijn zak en een stuk aluminiumfolie. En ik vroeg aan hem wat het was. 
Hij zei me dat het heroïne was. En ik had hier wel eens ooit van gehoord tijdens een drugsvoorlichting die we hadden op het voortgezet onderwijs. Maar ja aangezien ik hier stoned in de klas zat toen die werd gegeven, heb ik daar weinig van opgeslagen.
En wist dus even niet wat er kan gebeuren als je heroïne gaat gebeuren. Maar hier kwam ik vrij snel achter.
Hij gooide het bruine poeder op de folie en hield er een aansteker onder en inhaleerde de rook die hiervan af kwam. Toen vroeg hij of ik ook wilde proberen. En ja ik dacht waarom niet. Dus ik deed het. De smaak was enorm smerig en ik moest er van overgeven. Tegelijkertijd kreeg ik een warm gevoel door mijn lijf en voelde ik me heel erg vrij en fijn. Dit alles gebeurde op de 4e dag dat we daar waren, en we hadden er dus nog 10 te gaan. Ik denk dat we zeker nog 7 dagen die troep hebben gebruikt. Ik merkte ook na 3 keer gebruik dat mijn lijf er al aan gewend was. Als ik dan bijvoorbeeld de avond van te voren gebruikt had, dan begon de middag daarna mijn lichaam afkickverschijnselen te vertonen. Ik voelde me echt zwaar beroerd. Mijn lijf schreeuwde om de drugs. Ik had het koud en moest zweten en rillen. Een soort van griep maar dan duizend maal heftiger. Dus zo gingen we door tijdens de vakantie en ik had niet echt in de gaten dat het fout ging. Ik dacht dat als we straks in Nederland terug waren dat het dan wel zou stoppen, Maar hierin heb ik me gruwelijk vergist. Het ging van kwaad naar erger.
Toen we terug waren hadden we besloten om de extra kamer die we over hadden in ons huis te verhuren aan iemand die ons dan ook kon helpen met de financiën. Zo gezegd zo gedaan. Dit was ook een Portugese jongen die mijn vriend al kende. Op het eerste oog een hele aardig jongen en betaalde altijd netjes zijn huur aan ons en hielp mee met boodschappen enzo. Ook hij zat in het wereldje van drugs. Zelfs nog erger hij was een jongen die dealde in heroïne en cocaïne. Dus het was zo in ons eigen huis te verkrijgen.
Wij hielpen hem ook mee met het maken van de pakketjes voor de klanten. Er belande er altijd wel 2 of 3 op de grond. Die we dan stiekem voor ons eigen hielden. Dus inmiddels gebruikte ik dagelijks cocaïne en heroïne en weed. En daarbij werd er ook wel veel gedronken. Ik was altijd iemand die wat steviger was als andere. Maar toen ik in deze verslaving terecht kwam ging dit hard achteruit. En zat zo op de 64 kg. En was een wandelend lijk. Ook was de relatie met mijn vriend ernstig achteruit gegaan. En hij was zeer agressief geworden en ik kon niks meer goed doen in zijn ogen. En zijn handjes begonnen los te zitten, en sloeg me regelmatig. Nu zullen veel mensen denken, wat doe je dan met zo iemand, ja inderdaad dat vroeg ik me regelmatig af. Maar ik durfde geen afscheid te nemen en wilde graag bij hem blijven. Mijn ouders zagen natuurlijk ook dat het heel slecht met mij ging maar het contact met hun was ook minimaal.
Het ging allemaal van kwaad tot erger. We zaten op een gegeven moment zo in de financiële problemen dat we niet meer wisten hoe we eruit moesten komen. We kwamen in contact met iemand die ons beloofde dat we snel en makkelijk veel geld konden verdienen. Dit klonk natuurlijk erg interessant. Dit was door middel van het aanbrengen van een weedplantage op zolder. We zouden daar met een paar maanden flink wat geld voor krijgen en een mooie auto kunnen kopen. Hele mooie verhalen dus. Maar 1 week later werden alle materialen aangeleverd en begonnen ze aan het verbouwen van de zolder. Er moest van alles gebeuren. Toen de plantjes eenmaal bovenstonden is bij mij het gevoel ontstaan van niet meer veilig zijn in je eigen huis. Ik voelde me echt niet fijn. En had elke dag het gevoel dat mensen het in de gaten kregen of al wisten. Het schoot ook allemaal niet op en de beloofde centen kwamen ook maar niet binnen. Ik kwam op een punt waarop ik me realiseerde dat het zo niet langer meer kon. Ik was 21 jaar en wilde dit niet meer. De dagelijkse sleur van het drugsgebruik en elke dag het gevecht voor geld. Ik heb toen contact opgenomen met mijn vader. Die stond dezelfde avond nog op de stoep.
Ik heb er toen alles uitgegooid en verteld hoe het zit. Twee dagen later zaten we met heel de familie in de auto onderweg naar afkickcentrum Narconon in Zutphen. Het probleem werd dus meteen aangepakt. En ik ben tot op de dag van vandaag mijn ouders erg dankbaar dat ze er altijd voor me zijn geweest en nog steeds zijn.
Maar toen begon de weg van afkicken. Deze was heftig. Mijn toenmalige vriend mocht ook blijven en financieel werd dit dan allemaal geregeld voor hem. Want aangezien Narconon een stichting is en niet word gesubsidieerd door de regering, is het een particuliere instelling. De kosten voor het programma bedragen dan ook € 2.500 p/mnd. En ja dit is heel veel geld.
Maar dat is het dubbel en dwars waard. Maar mijn vriend wilde deze hulp niet aanvaarden en vertelde dat hij het thuis wel ging doen. Maar hier kwam niet veel van natuurlijk. Terwijl ik mijn best deed om van mijn verslaving af te komen, was hij thuis bezig met andere vrouwen. En kwamen de dealers die nog geld van hem kregen met pistolen aan de deur. Ik heb toen ook de relatie verbroken en ben me gaan concentreren op het behalen van mijn programma.
Ik heb me 7 maanden voor de volle 100 % ingezet om van mijn verslaving af te komen. Het programma bestaat uit verschillende onderdelen. Ik was er door mijn drugsgebruik lichamelijk slecht aan toe, dus het lichaam moest herstellen. Toen begon ik aan de communicatieoefeningen; oefeningen om weer op je gemak ergens te kunnen zijn zonder je af te sluiten van de wereld om je heen.
Als je deze stappen volbracht hebt kom je, voor mij, bij het beste onderdeel van het programma. En dat is het sauna programma. Deze stap is er omdat alle drugs en andere rotzooi die je gedurende je leven inneemt, zich nestelt in je vetweefsels en daar blijft vast zitten. En door middel van de sauna in combinatie met de jusite vitamine’s zweet je al deze avfalstoffen eruit. Toen ik deze stap had volbracht voelde ik me als herboren. Zo fit en vol energie had ik me nog nooi gevoeld. En voelde me alsof ik de hele wereld aan kon.
Dat was misschien lichamelijk wel zo, maar geestelijk stond ik nog niet zo sterk in mijn schoenen.
Dit werd met de andere stappen van het programma aangepakt. Ook met deze onderdelen heb ik veel geleerd over mezelf en over het leven. En wat ik kan doen om niet meer in de verleiding te vallen.
Nadat ik mijn programma in 2003 had afgerond ben ik gaan werken bij Narconon, en hielp andere mensen bij het doorlopen van hun programma. Het was en is heel dankbaar werk.
Nu in 2015 ben ik moeder van een prachtige dochter van 4 jaar. Die voor mij een enorme stok achter de deur is om niet meer te gaan gebruiken. Ik kom nu sinds 2013 weer in de weekenden meehelpen bij Narconon. Omdat ik een redelijk moeilijke periode achter de rug heb, waarin mijn huwelijk gestrand was. En ik even mijn leven niet op orde zat.
Nu ben ik alweer 2 jaar verder en ben weer een enorm sterke vrouw geworden. Sta sterk in mijn schoenen en pak het leven weer op na al de tegenslagen. En dat gaat me heel goed af, samen met mijn dochter en de juiste mensen om me heen.
Mocht je dit artikel lezen en denken van, he dat wil ik ook en ik wil ook mijn leven beteren en weer kunnen genieten van de mooie dingen om me heen. Of je zit in een moeilijke situatie en je weet even niet meer hoe je eruit moet komen.
Neem gerust contact op met stichting Narconon Nederland en dan kunnen we samen op zoek naar een oplossing.
Groetjes Elke.