12 apr Alcohol is OVERAL….
Hiep hiep hoera! Lang zal die leven! Gefeliciteerd met je rijbewijs, het slagen voor je opleiding en de zomer staat voor de deur. Daar moet op gedronken worden… toch?
Alcohol. Alcohol is OVERAL. Loop een supermarkt binnen, hele schappen vol met overheerlijke biertjes, flessen wijn uit alle windstreken en voor de jongere genieter staan er altijd wel een paar smaken Breezer of vergelijkbare mierzoete meuk je aan te staren, in de uitverkoop uiteraard dus het kost praktisch niks. En voor de gevorderde drinker heeft menig supermarkt tegenwoordig een speciaal slijter-hoekje waar zonder blikken of blozen het zwaardere spul voor een paar tientjes verkrijgbaar is.
Loop een sportkantine binnen, een zwembad, een hotel.. uiteraard vind je ook hier een fijne barman of –vrouw die jou met alle plezier de ene na de andere alcoholhoudende versnapering voorschotelt. Kom op een gezellige barbecue met vrienden of familie. Wat bieden ze je als eerste aan met dat heerlijke weer? Uiteraard.. een biertje, een wijntje, een Bacootje misschien..
Alcohol is OVERAL. Het is niet moeilijk om aan alcohol te komen. Maar.. hoe kom je er vanaf?
Dat is mijn vraag. Hoe kom ik er van af. Want ik was ook vele jaren een gelegenheidsdrinker zoals dat heet. Op feestjes en partijen, bij het uitgaan, en soms gewoon voor de leuk met dat lekkere weer.
Elk weekend vol gas aan de pimpel van donderdag tot zaterdag. En zo nu en dan eens een keer tussendoor als er iets te vieren viel. Toen leek het allemaal nog zo onschuldig.
Maar van het 1 kwam het ander. Mijn weekenden werden steeds langer en ’s avonds na het werk een kroegje opzoeken was ook geen schande. Deden wel meer mensen. Steeds vaker moest ik noodgedwongen ’s morgens mijn werk opbellen omdat ik weer eens een kater onderschat had en dus zo niet op mijn werk kon verschijnen.
Dat ging een tijdje goed maar het duurde niet lang voor mijn werkgever daar genoeg van kreeg dus ik mocht ander werk gaan zoeken. Een paar werkgevers later was mijn C.V. een gatenkaas en besloot ik maar uitzendwerk te gaan doen, dat sloot meer aan bij mijn “levensstijl”, zoals ik dat toen nog noemde. Want een alcoholist dat was ik niet. Zeker niet. Ik was een levensgenieter, een vrijbuiter, een gezelschapsmens, een vrije vogel. Ik was van alles, zolang ik het maar niet onder ogen hoefde te komen: Ik was een alcoholist. Vele jaren later besefte ik me dat pas. Toen het al veels te laat was. Toen was ik inmiddels zonder het echt te beseffen een doorgewinterde alcoholist geworden.
Elke dag is een reden om te drinken. Is het mooi weer? Kratje bier erbij, gezellig met mijn drink-maatjes aan de Heinekens. Slecht weer? Wat kun je anders doen dan binnen blijven, met een kratje bier erbij natuurlijk anders is de dag zo saai. Voor ik het wist werd een slopende neerwaartse spiraal waarbij bier halen en bier drinken de enige 2 prioriteiten waren.
Op een bepaald moment was bier alleen niet meer genoeg om mij die kick te geven. Daar moest zeker een jointje bij. Of 5. En dan als ik me te gaar voelde van de bier en wiet voor nieuwe energie een paar lijntjes speed of coke, ligt eraan hoeveel geld ik te besteden had.. Geld moest ook verdiend worden en met mijn nieuwe hobby’s was dat ook niet zo moeilijk. Want wie drinkt en 
gebruikt doet dat nooit alleen. Ik had altijd een groepje mensen om me heen die ook gebruikten, en ook altijd op zoek waren naar drugs. Handel in drugs was vanzelfsprekend, ik had er toegang toe en andere mensen waren wanhopig op zoek. 1 plus 1 is 2 toch. Al vrij snel bezocht ik alle feesten en evenementen die ik maar kon vinden om grof geld te verdienen aan drugs, en om zelf te feesten uiteraard.
Met de drugshandel kwam vanzelf ook na een tijdje politie en justitie om de hoek kijken. Onvermijdelijk. Nachtjes cel volgden en al snel liep dat over in gevangenisstraf. Vond ik niet erg, had ik tenminste een stok achter de deur om een paar maandjes nuchter te blijven. Dat kon ik buiten niet meer, daar was ik inmiddels achter.
Toen brak er een moment aan in mijn leven dat ineens alles veranderde, tenminste dat dacht ik. Ik kreeg een kind. Serieuze relaties onderhouden was ik niet goed in, gezien mijn vrije levensstijl dus de zwangerschap van de moeder van mijn kind was verre van gepland. Maar goed, het kind zou komen. Ik dacht: Oké, nu is het genoeg geweest. Dadelijk wordt mijn kind geboren en ga ik een normaal verantwoordelijk leven leiden. Ik ga werken en ervoor zorgen dat alles goed komt met mij en de kleine. In mijn hoofd was het al gebeurd. Maar de realiteit was anders..
Zo makkelijk ging het niet. Ik bleek niet in staat om van de ene op de andere dag het roer compleet om te gooien. Dat was teveel gevraagd. Het lukte gewoon niet. Toen realiseerde ik me pas echt hoever ik eigenlijk gezonken was. Drugs kon ik laten liggen dat was nooit geen probleem. Maar drank? Ik zou niet weten hoe? Wat moet ik anders doen met al mijn tijd? Wat moet ik anders kopen in een supermarkt? Werken okee maar wat doe ik in mijn vrije tijd als ik niet kan drinken? Dat is een probleem.. een groot probleem. In mijn eentje kan ik dat niet. Daar heb ik hulp bij nodig.
Dus toen heb ik mij aangemeld bij de verslavings hulpverlening. Na een aantal gesprekken kwam ik op een wachtlijst voor een kliniek. Duurde een maand of 4 toen kon ik daar terecht. Een diagnostische behandeling, die in je verleden en persoonlijkheid gaat vroeten op zoek naar een etiketje waar ze je onder kunnen plaatsen. Heb je misschien al van jongs af aan ADHD en is dat nooit opgemerkt? Heb je misschien een aandacht stoornis zoals ADD? Zit er misschien een vleugje PDD-NOS in deze jongen? Heeft ie onverwerkte jeugd trauma’s? Er moet een oorzaak zijn van dit ontspoorde gedrag en als we nou een naampje vinden dan kunnen we die stoornis behandelen met medicatie, en dan zal die misschien niet meer zo’n neiging hebben om zijn heil in de drank en drugs te gaan zoeken.
Bij mij hebben ze van alles geprobeerd. Ritalin daar werd ik alleen maar speedy van en kreeg ik juist zin om te gaan drinken. Oxazepam was lekker maar dat was dan ook de enige reden dat ik het slikte, vooral als je het combineert met alcohol voor de extra buzz. Werkte allemaal niet voor mij. Ik werd hooguit van een illegale drugs-junk een legale op recept verkrijgbare drugs-junk. En mijn alcoholprobleem bleef.
En nu zit ik bij Narconon. Al een maandje of 4 met daarin 1 uitglijertje. Hier leren ze je basisvaardigheden die voor elk mens geschikt zouden zijn, ongeacht of je verslavings gevoelig bent of niet. Ze leren je dingen onder ogen te zien, in plaats van uit de weg te gaan of van weg te vluchten, zoals bijvoorbeeld naar de drank grijpen. Ook brengen ze je hier terug naar de realiteit van vandaag de dag, in plaats van in het verleden te leven.
Ze leren je verantwoording te nemen voor de dingen die je doet en laat, en dat je zelf verantwoordelijk bent voor het slagen of falen van je eigen leven. Ik ben nog lang niet klaar hier maar ik heb al een hoop geleerd en ga het programma zeker afmaken.
Tot slot een laatste woord van de ervaringsdeskundige: Drank maakt echt veel meer kapot dan je lief is. Het is een sociaal geaccepteerde sluipmoordenaar die je kapot maakt zonder dat je er erg in hebt. Het opent de poort naar drugs en criminaliteit. Als je mijn bovenstaande verhaal leest en er gedeeltes van jezelf in herkent, wees dan geen dwaas en grijp in voor het te laat is!
Aldo